UZAK BİR ŞEHİR MANZARASI

Gecenin baðrýnda uzak bir þehir manzarasý...
Seneler evele uzanýr bir yol, oradan bir  hayal ülkesine...
Ve burada baþlar, yalnýzlýðýn kahramanlýk öyküsü.
Baðrýmda Ýrili, ufaklý yaralar...
Uzayýp gider hüzün, alýr baþýný...
Ve ben, aðlamaklý olurum,
Olurum da aðlayamam, lekelenir erkekliðin þaný.
Ýki arada bir derede kalýrým.
Gecenin baðrýnda uzak bir þehir manzarasýnda.
Nedense hep böyle olurum.
Hüzünlü olduðum bütün anlarda.

Bir sela okunur, gece vakti.
Mertlik ölmüþ, vakit puþtluk vakti .
Kalleþ bir hançer pusuda bekler, ay ýþýðýnda.
Süngüler çekilmiþ, mermi namluda.
Peþine düþmüþ umudun eþkýyalar!
Sus pus olmuþ bütün sevdalar.
Hani umuda kurþun sýkýlmazdý..?
Adý "faili meçhuller" listesine yazýlmýþ bile
...Henüz  vurulmadan.
Bütün lambalar karartýlýyor, henüz uyku uyumadan.
Ne uyku tutar ne kanun ne kapý,
Böyle anlarda yalnýzca çaresizlik dizginler adamý.
Ve ben...
Boðazým düðüm düðüm.
Dilim þaþkýn.
Genzim yanýyor.
Gecenin baðrýnda, uzak bir þehir manzarasýnda.
Sosyal Medyada Paylaşın: