HÜZÜNLÜ YAĞMUR

Gönüllerimize büyük huzursun,
Ruhlarýmýza sen sevinç, sürursun,
Her zaman bizlere övünç, gurursun,
Rabb’in bereketi, rahmeti yaðmur.

Bir gün geldin ama güller açmadý,
Kara bulutlar hiç rahmet saçmadý,
Bülbüller ötmedi, kuþlar uçmadý,
Rabb’in bereketi, rahmeti yaðmur.

Bir anda çok büyük hüzünle geldin,
Sanki bir kasýrga, borandýn, yeldin,
Yürekleri yakan coþkun bir seldin,
Rabb’in bereketi, rahmeti yaðmur.

Halbuki silerdin, gönül pasýný,
Açtýn gönlümüzün, derin yasýný,
Kanattýn kalbimin, her yarasýný,
Rabb’in bereketi, rahmeti yaðmur.

Geldin üstümüze, gürledin yaðdýn,
Oysa daha önce, damlar aðlardýn,
Sen bu defa niçin böyle çaðladýn?
Rabb’in bereketi, rahmeti yaðmur.

Beraber gelirdin kýþým güzümle,
Karþýlardým seni baþým gözümle,
Bu defa geldin sen, büyük hüzünle,
Rabb’in bereketi, rahmeti yaðmur.

Gökyüzü seninle dolup aðladý,
Büyük matemimiz gönül daðladý,
Yürek yaramýzý, eller baðladý,
Rabb’in bereketi, rahmeti yaðmur.

Bazý zaman gazap olsan yazlarý,
Zaman zaman coþkun aksan güzleri,
Yine gönüldesin, silsen bizleri,
Rabb’in bereketi, rahmeti yaðmur.

Bu böyle olsa da, arza gel yine,
Sensin bizim için büyük hazine,
Rahmet ol dünyanýn kurak yazýna,
Rabb’in bereketi, rahmeti yaðmur.

Yaðmur; gel de dindir, yürek hüznümü,
Merhem ol, þifa ol, güldür yüzümü,
Aç damlalarýnla gönül gözümü,
Rabb’in bereketi, rahmeti yaðmur.
SALÝH SEDAT ERSÖZ

Sosyal Medyada Paylaşın: