Kanadı Kırık Bir Şiir

kanadý kýrýk bir þiir
soðuk bir oda
saðýr bir bulut
yalnýz bir adam
ve yalnýz bir kadýn
özlenen bir mutluluðu arýyordu


yine göðsümde siyah bir bulut
upuzun bir bekleyiþ
zamansýz aðrýlar
düþlerde gezen güneþ
ötesinden gelen rüzgar
ötesinden gelen idam
ötesinden gelen dar aðacý
ötesinden gelen sensizlik
ötesinden gelen bensizlik
ötesinden gelen bizsiz bir yarýn

rotasýný kaybetmiþ bir tekne
kulaklarý saðýr eden bir çýðlýk
çöl ortasýnda kalan bir serçenin açlýðý
ve gözlerimde bel altýna inen sancýlar
deniz dalgalarýnýn vurduðu bir duvar
sokak ortasýna düþen yalnýzlýk
ve sokak lambalarý
ve sisli perdeler
ve it gibi titreyen dudaklarým
ve gözlerimdeki korku
ve rastgele gelen bir kapý gýcýrtýsý
bel kemiðime düþen kanadý kýrýk özlemler

sonra duvarlarý yýkmak
sokaklarý ateþe vermek
kent kent yakmak özlemleri
dilden dile þarkýlar söylemek
kulaktan kulaða köprüler kurmak
dudaklarýmda bir kadýnýn kýrýlgan saçlarý
dudaklarýmda bir kadýnýn öfkesi
dudaklarýmda bir kadýnýn sessizliði
dudaklarýmda bir kadýnýn gözleri
dudaklarýmda bir kadýnýn içindeki çýðlýðý
sessizliði, yalnýzlýðý, çaresizliði

þimdi karþýmda duruyorsun
þimdi karþýmda aðlýyorsun
þimdi karþýmda özlüyorsun
ne zaman boynuna sarýldým
ne zaman gözyaþlarýný sildi parmaklarým
ne zaman saçlarýný okþadým
ne zaman göðsüne uzandým
ne zaman sen oldum
ne zaman sen koktu göðsüm
ne zaman sana bulaþtý ellerim
sonra hiç durmadan ýslýk çalýyordum
ben ýslýk çalarken senin adýnla çalýyordum
sen kadar gerçek bir düþ
sen kadar gerçek bir umut
sen kadar gerçek bir yarýn
sen kadar gerçek bir mutluluk gibi

kanadý kýrýk bir þiir
soðuk bir oda
saðýr bir bulut
yalnýz bir adam
ve yalnýz bir kadýn
özlenen bir mutluluðu arýyordu

ibrahim dalkýlýç

21.05 izmir
20.02.2021
Sosyal Medyada Paylaşın: