BABALAR ERKEN ÖLÜR

BABALAR ERKEN ÖLÜR


Babalar; Erkenden kalkar
Uzak yollara düþer,
Acýmasýz, yorucu güne baþlar
Ter kan içinde, soluk soluða gün biter.

Ýçinde bir umut yeþerir;
Umut ekmek olur, aþ olur
Yarýnýn hayaliyle, eve döner.

Dünya’nýn yükü omuzunda;
Kucaðýnda dünya nimmetleri,
Sýrtýnda terli yýrtýk gömleði,
Aklýnda, çocuklarýnýn isteði.

Yol biter; Evin kapýsý görünür
Haklý gurur, tebessüm eder
Helali müjdeler gibi, zili çalar
Eþikten içeri adým atar.

Ev halý iþte...!

Sýrtýndaki teri kurumadan;
Çoluk çocuk eteðine yapýþýr,
Haným, Dünyanýn yükünü görür
Uzaktan içini çeker, yüküne el verir.

Çocuklar kendi dünyasýnda;
Haným, aþ ekmek telaþýnda
Babanýn elinde üç, beþ þeker
Gözleri, korku çile çeker.

Boylu boyunca uzanýr sedire;
Sýrtýnda urban izleri acý verir,
Acýnýn dili dökülür, sedir yüzüne
Fer kesilir, kan süzülür iliklerine.

Çoluk çocuk sesine aldýrmaz;
Yýkýlý verir dünyayý duymaz,
Olduðu yerde, uykuya dalar
Kimbilir, Allaha kaç dua yazar.

Bez serilir; Yer sofrasý kurulur
Üzerine, dünya nimmetleri konulur
Herkes, etrafýna inci gibi dizilir
Babanýn yüzü, yüzünde çözülür.

Son iftar’da açýlýr. .!

Yarýn þeker Bayramý;
Evde çocukluk bayramý,
Çocuklarda, bayram hayali
Bir toka, bir kaç çift, kara lastik.

Bu yüzden, babalar erken kalkar
Köyden, kasaba yollarýna düþer.
Elinde, hayal dolu çocuk listesi
Listede, file dolusu çocukluk.

Dedim’ya; Babalar erken kalkar
Haným için, çocuklar için çalýþýr
Çalýþmak için, yaratýlmýþ babalar
Herþeyi, babalýk olsun diye yaþar.

Analar’ya, analar. .!

Analar deðilmidir ? Süt saðar;
Yün’den ip, ip’ten kazak örer
Çocuklarýn göðsüne serer,
Analar deðilmidir ? Anasýz aðlar.

Tarla’da çayýr’da, ekin çeker
Çeþme’de kova, kova su taþýr
Dere’de bulaþýk, çamaþýr yýkar
Canýndan, hayalinden geçer.

Sýrtýnda; Ot’tan Saman’dan sepet
Urbanýn izleri, komþu’da ibret
Acý, hüzün, keder, sabýr, sabýr
Dualar dilinde, cennetten þerbet.

Birgün daha biter...!

Gece; Maviyi siyaha salar,
Yýldýzlar, gözden göze dalar
Çocuklar seyirden, seyre varýr
Geceye, yavuklu hayaller dalar.

Horoz öter; Ezan okunur
Babalar, analar erken kalkar
Meleyen yavru kuzu ya, aðlar
Çocuklar, rüyalarýna rüya katar.

Çocuklarýn havasý, þehir havasý
Ana yüreði keder, baba yüreði heder
Yýllar böyle aç, tok gelir geçer.

Hayat; Çocuklarý adam eder
Biri gelin, biri asker olur
Analar, eli kýnalý gurbet
Babalar, gözü yaþlý el olur.

Bu yüzden dir;
Babalar erken ölür,
Analar yetim kalýr.


Bilent Atalay
20"02"2021
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: