GÜZELİN CEFASI...

Güzelliði aklýmý baþýmdan aldý,
Birden görüverince kalbimi çaldý;
Bilinmez ki insanýn gönlünden geçen,
Bahtý güzel kiþidir iyiyi seçen...

Kiþiliði her zaman güçlendirmeli,
Ýyi, doðru, güzele yönlendirmeli;
Basiretin baðlansa, hapý yutarsýn,
Karakterin saðlamsa, hep formundasýn...

Yüzü güzel olanýn aklýný yokla,
Gülü bulman zor ise, karanfil kokla;
Hiç çaresiz dert mi var, takma kafaný,
Aydýnlýklarda gezin, yakma çýraný...

Her yiðidin gönlünde bir aslan yatar,
Kimi þansý yakalar, kimisi bakar;
Bazen avuçtaki kuþ ansýzýn kaçar,
Bütün dertler devinir, kasavet basar...

22.01.2000
(Nasýl Ýstersen! adlý eserimden.)
Sosyal Medyada Paylaşın: