Gitme...

yüreðimde kilitli sevdalarýn küf kokusu
ellerimde maviliðe uçurduðum kuþun teleði
yediðim simitin dökülmüþ susamý kucaðýmda
dizlerimde bir aðýrlýk küreðe mahkum haldeyim
ayaklarým prangalý adsýz diyarlara
gitmiyor yol almýyor ki gemilerim küreksiz
terk edilmiþim ýssýz bir adaya kementsiz

düþler mi getirdi beni bilmediðim bu diyarlara
yoksa içimdeler mi karabasanlar düþlerimle
bu feryat nereden geliyor kulaklarýma
ne bir kuþ uçmakta ne kervan geçmekte yakýnlarýmda
gözlerimde pus fersiz fenersiz kalmýþým açýklarda
nasýl görüyorum kendimi ayna yokluðunda
hayýrsýz yüreðinde kalmýþtým mazi denen geçmiþte oysa
sýzýn duruyor burnumun direðinde kokun tenimde

sensiz öyle çaresizimki öylesi yýgýn öylesi bitkin
korsan ganimeti sandýkta kilitli kalmýþým bezgin
pekii nasýl görülüyor o halde buradan dýþarýsý
kayýp anahtar kimbilir ne yöne atýlý
bu sýzý nereden geliyor serçe parmaðýmdaki
ellerimde sadece kuþ tüyü kesmesi ince bir çizgi
açar mý acaba maymuncuðum yapsam kilidini
deliðinin içinden kimbilir daha neler geçti

içimden geçen anýlar gibi yüreðim ezik
hatýralar sanki aðlarda takýlý sürülerce balýk
zoka yutmuþ gibi çýrpýnýp duruyorlar yazýk
bildiðim nice anahtarlar gibi diþleri kýrýk
dururlar onlarda hareketsiz kapý deliðine takýlý
evir çevir dönerler boþlukta bi_çare ben gibi
onlarla ne açýlýr kilidi kapýnýn ne kapalý tutulur

göz deliðinden seyri bitmiþtir izlemesi gönlün
geceden gitmiþtir bohçasýz bir baþýna
yanýnda götürecek nesi kaldýysa
yosunlara dolanmýþ çürük kýrýk birkaç anýdan baþka
artýk gün geceden geçmiþ yarýný rehin almada
gece günsüz gelmekte olanca karanlýðýyla
gidenlerden olmamak gerek ey gönlüm kal buralarda
yoksa
ardlarýnda býraktýklarýný nasýl toplar bu yürek
boz bulanýk sularýndan sapsýz kepçeyle...

*kirazçiçeði*
Gönül Ersin


Sosyal Medyada Paylaşın: