Hayalini Kuramadığımız Yarınlar

Misket yuvarlanýyordu avuçlarýmýzda
Sanki Dünya avuçlarýmýzdaydý
Büyümenin nöbet arefesinde
Geçiyordu geçmekteki ömür

Adýný koyamadýðým dünler
Ardý ardýna baðlanmýþ bugünler
Yarýnlara dokunmak yasaktý
Hayallerin serbest olduðu çaðýmda

Filme baþlayan bir aðlama sesiyle
Baþlamýþtý baþlangýcýmýz
Hayalini kuramadýðýmýz yarýnlara
Yolcuyduk yarenlerle

Sýradaki benim þansýma
Koparýlan papatya yapraklarýna
Umut baðlamýþ yarýnlarýn
Yol haritasýndan geçen yarinlara

Þifa niyetine anýlan dünler
Bahçe kapýsýndan sýzmýþ sanki geçmiþler
Öldürdük geride kalmýþ geçmiþi
Hayalini kuramadýðýmýz yarýnlarýn araf’ýnda

Biraz daha oyalanýp gideceðiz nasýlsa
Saçlarýmýz aynada tarýnmýþ olsada
Kendi filmimize baþrol diðerlerine figüran
Kar yaðacak o simsiyah dünlerin yarýnlarýna

Karýþýyorduk toplumcu gerçekliklere
Buluþuyorduk bir afiþ etrafýnda
Dün ne alaka diyebileceðim bir gölge
Bugün serinletiyor etrafýnda

Çok açtýk dünlerimize bugün baþka lokma
Kaç sokak ismini deðiþtirdik beraber
Dünlerde kaldý artýk o merhabalar
Yaþatýyor iþte hayalini kuramadýðýmýz yarýnlar





Sosyal Medyada Paylaşın: