Değer mi Uyanmaya
Geçiyor yolcusuz vagonlar
Avare boþ gözlerle bakarak
Çocuksuz bir okulun bahçesine
Duyarým sanki aðlayan bir zil sesi
Giymiþ yine daralma taze elbisesini
Sevinç yine kapalý kilitlemiþ aðzýný
Yastýk yorgan koþtular arkadan uykularým
Ah! Keþke uyusam biraz
Bir ömrü dibi delik bir dünyaya býraksak
Düþse þu mermer kafamýza tanesi týk týk ceviz
Anlasak azar azar tükendiðini
Yeter kalk be Hasan!
Kapanacak bugünde içimin dýþýmýn odalarý
Yaralý bir serçe son nefesi tutuyor
Ne olur geç kalmasak acele etsen biraz
Aðlarsam usulca ölecek acým
Gözyaþýmý sýkýca tutuyorum
O dayandýðým tek gerçek
Onu çok seviyorum
Uyanma zamaný deðil þimdi
Gel beraber uyuyalým
Burada önce kaltakla alýþýyor eþekler
Sonra semerin zevkinden inmiyorlar
Bu dilemma bahardan üþümeye geç kaldým
Her akþam iðnece fikir donmuþ ayý baþkaca gören yok mu?
Uyanmayalým sakýn
Geldiðimiz bu sahte yollarý silin
Rüyalarýn daðlarýna gidelim
Oradan yara/ya düþeceðim
Döndüm baktým bir akþam þu manzaraya
Denizin kýyýsýnda uzanmýþsýn karaya
Yýldýzlar kürek çeker on dördüncü aya
Bir bulut kaplayacak birazdan görüntünü
Deðer mi uyanmaya
19/02/2021 yaðmur…
Yükselen Yaðmur
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.