MOR DÜŞLER..

Yine akþamýn o acýmasýz karanlýðýndayým
Mor düþlere kara bulutlar iniyor.
Ben bulamadým mutluluðun anahtarýný
Uðursuz kuþlar konuyor saçaklarýma.
Dalýp dalýp da gidiyor gözlerim.

Acýlarýmý paylaþýyor penceremdeki kuþlar
Uzaklarda kaldý mutluluðum.
Öyle özledim ki seni birtanem
Þu yaðan yaðmur taneleri kadar...
Yýldýzlar kadar þu gök yüzündeki.

Öyle özledim ki ; akþam yýldýzlarý sayarken
Gecenin o tatlý sohbetlerini
Sonra dinlediðimiz bin bir gece masallarýný.
O güzellikleri anlatamam sözle , kalemle
Þiir þiir yazdým seni bilsen birtanem.

Ne zaman kaysa gökte bir yýldýz
Seni hatýrlarým, gözlerin güler gözlerimde.
Daðýlýr karanlýklar içimde, seni özlerim.
Sen yokken ; avutmuyor artýk beni þiirler...
Mor düþlere çökmeden karanlýklar...
Gel aydýnlat dünyamý ýþýðýnla.

Hüzünle uçan üveyik kuþlarý gibi
Dalar dururum, geldiðin yollara bakýp.
Sen se þimþekler çakýyormuþ içinde ikide- bir
Kokulu mektuplarýný beklerim her sabah...
Sen çýk gel ; gülsün gözlerim bu müjdeyle...
Yeniden yazalým birlikte bu aþkýn romanýný.

Aygün Deniz 19.02.2021
Sosyal Medyada Paylaşın: