MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

DELİ GÖNÜL
Erdemî

DELİ GÖNÜL



Vefasý yoktur, bu dünyanýn,
Ne efkârlanýyon, deli gönül.
Sonu gelmiyor, bak bu hülyanýn,
Ne efkârlanýyon, deli gönül.

Çekildin sineye, artýk pustun,
Niye bu celâl, kora mý bastýn,
Sesin duyan yok,canamý kastýn,
Ne efkârlanýyon, deli gönül.

Rüzgâr ektin,hep fýrtýna biçtin,
Göçmen kuþlar gibi, ele uçtun,
Kar altýnda, çiðdem olup açtýn,
Ne efkârlanýyon, deli gönül.

Sevdiklerin attý, türlü kazýk,
Gam keder heybende yüklü azýk,
Ne ferman dinledin nede tüzük,
Ne efkârlanýyon, deli gönül.

Meçhul de yittin, eyledin firar,
Yüklediðin dertler, belim kýrar,
Kendi kavlinde, kýlmadýn karar,
Ne efkârlanýyon, deli gönül.

Bir hiç uðruna harlanýp yandýn,
Sevda pýnarýndan, içip kandýn,
Herkesi kendine, dostmu sandýn,
Ne efkârlanýyon, deli gönül.

Aþkýn pazarýna, tezgah açtýn,
Nadas gönüllere tohum saçtýn,
Nar-ý cehennemde koru seçtin,
Ne efkârlanýyon, deli gönül.

Ömür tükendi, yaklaþtýn sona,
Mutlu olmayý, çok gördün cana,
Kurumuþ dala, bülbül mü kona,
Ne efkârlanýyon, deli gönül.

Erdemî sezdirmez, yürek daðlar,
Þol yaný buruk, her gece aðlar,
Meyve vermez gayrý viran baðlar,
Ne efkârlanýyon, deli gönül.

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.