Ben Ömer Altıntaş

Ben, Ömer Altýntaþ
Þair...
Yirmi üç yaþýnda

Þair doðdum
Þair ölürüm.

Bu þiiri yazabilmek için yýllarca bekledi beni zaman.
Ve þu oturduðum koltuk ve kalem.
Yirmi üç yýla senet imzaladým Azrail ile ben.
Oysa yaþadýklarýmdan anladýðým tek þey hayatta kalma, mücadele ve para.
Yaþamadýklarýmdan ise aþk...

Bir güzeli severek çürüdü gençliðim.
Faiziyle öderken þimdi yaþayadýklarýmýn taksidini kadere.
Aþktan bana kalan hisse yalnýz þiir oldu.

Ve dünya dönerken etrafýmda anladým bunlarý.
Genç ve delikanlý oldum.
Tek tabanca, yalnýz.
Sýrtýmda ev ekmek, kafamda umut dolu düþünceler ve gülümseyen bir baret.
Çalýþtým...
Bileðimle, namusumla.
Haram yemeden rýzkýný aramak gibi.

Ve haram sevdalara düþmeden seni sevmek.
Anlatamadýklarým oldu ve yazdým.
Gözlerin çok güzel.
Ve çok güzel...
Bir daha güzel.
Havlu attýrdý, ipotek altýna aldý beni gözlerin.
"Yiðidin kamçýsýdýr borç" dedim.
Çekinmedim, seni sevdim...
Ve yazgýma bir þerh düþürüldü,
"Sevdadan öldün."

Zamandýr aktý geçti.
Nehir duruldu.
Kan kurudu.
Her þeye raðmen kaldý, kursaðýmýzda kaldý.
Yüreðimizde kaldý.
Yosun tutmuþ kayalarda kaldý sevda.
Kalbim þimdi teblið tebellüðat.
Kalp ile tasdik, dil ile ikrar.


Ve her þeye raðmen þairdim.
Aklýn iþi deðildi þiir.
Yani yenik düþtüm.
Sevdim...
Unutmak en büyük savaþtý.
Ve flamalarý çekti aklým, boykot uyguladý anýlarým.
Ne varsa hücum ettiler bana.
Sýkýyönetim, yasal tedbir, gözaltý, þartlý tahliye, açlýk oyunlarý.
Referandum ve daraðacý...

Ýþte ölüm.
Ýþte ben.
Aþktan arta kalan benim.
Benim adým þiir...
Ölen benim.

Ben, Ömer Altýntaþ
Þair
Yirmi üç yaþýnda

Þair doðdum
Þair ölürüm.

Ömer Altýntaþ

Sosyal Medyada Paylaşın: