“Yüreðim ile aklýmý dengeleyebilseydim “ dedi! Þükufe!!! Sabahlarý, Hep peynir zeytin yemiþti, O bir göz evi Yapabilme uðruna... Þekilden þekile girmiþti... Þükufe!... Oysa!!! Duvardaki þiraze tutmadý! Þükufe ele avuca sýðmadý! Özgürlük dedi , ev dedi, Þunu dedi, bunu dedi, Dediðim dedik dedi!!! Býraktý... Yolunu yordamýný þaþýrdý... Þükufe, kimselere yaranamadý. Dün, bugün ile yarýný birbirine karýþtýrdý.... Oysa o doyumsuz mutluluklarý, O sonsuz umutlarý Boþluða taþýmýþtý... Ahhh ! Þükufe! Sen mi yoksa Þiraze mi þaþýrdý?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nasıf acar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.