Eskimiþ tahta kapýsý olan bir evim olsun isterdim. Boyasý dökülmüþ, geçmiþi derin, anlamý büyük. Kapýnýn ardýnda duran nineler olsun isterdim Ellerinde þekerler, bayram için çocuklar için bekletilmiþ. Yollarý toprak koksun isterdim Diz boyu çamura bulanmýþ botlarý. Sigara tüttüren amcalarý olsun isterdim Yüzleri kavruk, gönülleri pak. Süsten uzak duran bir köyüm olsun isterdim Kuzularý, tavuklarý, aðaçlarý ve gözyaþlarý. Gönülden gönüle akan dilsiz bir yaþam isterdim Laðýma bulanmýþ kalplerimizden uzak. Samiyetin doðduðu ve öldüðü topraklarý istiyor gönlüm Bu þehrin boyasý akmadan gitmek istiyor buralardan..!
Sosyal Medyada Paylaşın:
onursevik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.