Bahardý ilk buluþmamýz Pembe çiçekli aðacýn altýnda Ýlk sözler tutukluydu Zincire vurulmuþtu kelimeler Gözlerimiz konuþmuþtu Sonra baðlanmýþtý bahtýmýz Hiç ayrýlmamacasýna...
Zaman su gibi akýp geçti Acý vedalar gelip çattý Ayrý düþse de yürekler Sevgin alev alev yandý gönülde ’’Bir umut’’ dedim Koyuldum sevdanýn yollarýna...
Dün Çok bekledim seni o parkta Ellerimde sevdiðin güller Yüreðimde þiirler Baktým, baktým uzaklara Ne gelen var, ne de giden!..
Solmuþtu mor güllerim Sonbahara döndü an Öylece kaldým mecnun misâli Yorgun umutlar tükendi ’’Geleceðim’’ demiþtin hani Aynalar mý yalancý Yoksa sen mi Bilemedim seni düþlerken...
Zafer Direniþ ...
Karabulut.
Sosyal Medyada Paylaşın:
direniş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.