ŞAKİR HOCAM
ÞAKÝR HOCAM
Sarýðýn sakalýn, cüppende yoktu
Kalbindeki iman, oluk oluktu
Herkes Dünyalýða,gönül vermiþken
Senin gönlün ,ahirete dönüktü
Ýnsanlýk gittikçe, bozuluyordu
Zülmetten kendýný,hep koruyordun
Biri yalniþ bir þey, çýkýp söylese
Karþi çikip doðrularý dýyordun
Nadide insandýn, sen þü Alemde
Eþine rastlanmaz, benim yöremde
Hiç taviz vermeden, Dini yaþadýn
Bunlar yazýlmýþtýr, arþta kalemde
Ýnsanlar içinde, kibar bir yüzün
Mihenkle tartýlýr, kýymetli sözün
Dünyayý bir yana, seni bir yana
Koysalar aðýrdýr, Dünyadan özün
Aðzýndan çýkaný, söyler yaþardýn
Talebene ilim irfan, saçardýn
Kirk yýllýk samimi, hukukumuz var
Ölüm haberinle, sinemi yardin
Marmarada ilahiyat Hocasi
Duyanlara verdin, büyük bir sançi
Görsen talebeler, nasýl aðlýyor
Tanýr tanýmayan, hatta yabancý
En zor olan tez’e, talip olmuþtun
Arzu ettiðini, evet bulmuþtun
Nerden bilecektin, ölüm gelecek
Siyami Hersekte,vaden dolmuþtu
Þakir hocam yaktýn ,bitirdin bizi
Vallahi þahsimde, unutmam sizi
Ýnmemel mimýnýn,dýyor peygamber
Amenna seddekna, dolmaz yeriniz
OSMAN KÖSEOÐLU
Tuzla-ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.