ISSIZ VE CAN/ SIZIM

ISSIZ VE CAN/ SIZIM

Güneþ yer ve gök arasýnda doðup doðmamakta sancýlý
Mavi gökyüzüne sela sesi yükselir
Gri bulutlar pusuda aðlamaklý
Saðnak kanlý yaþlar dökülüyor gecenin simsiyahýna
Rüzgârda çýrpýnan mavi deniz

Kendi halinde eskimiþ, sýra, sýra evleri esintisiyle döven yel
Siyaha bürünmüþ yasta olan gökyüzünden, keder saðarým sessizce
Yaralý kalbime dua sürerim acýsý dinsin, feryadý sussun diye
Ölümü yastýðýmýn altýnda bilirim,
Her nefesimde benimle
Karanlýða hapsederim vuslatý þu fani dünya da
Ebediyete götürürüm hasretimi

Yýldýzlar sýðýnýr, küsen dolunaya
Gecenin ýssýzlýðýnda uyuyan meþum kaderimi uyandýrýyor seherin serinliði
Yaz soðu yüzümü kesiyor sabah ezanýyla
Çocukluðumun koþarak, gülerek, þarkýlar söyleyerek gittiðim köyümün yolunu ne gariptir ki! büyümüþ yaþ almýþ halimle gözyaþý dökerek, düþe kalka yürüyorum
Bir sessizlik sarar benliðimi
Kimsesizlik geçer içimden deler yüreðimi
Ne kadar ýssýzým sensiz
Ne kadar sensizim can/ sýzým
Sosyal Medyada Paylaşın: