Sen beni tanıyorsun!
Sayfa sayfa döktürdüm, satýrlara dinlettim
Sen bunlarý okurken, yürekte kanýyorsun
Ben saklý cümlelerde hasretimi anlattým
Sen bunlarý okurken, bir þiir sanýyorsun
Þafaða kadar camda, cýgara tüttürürken
Gönlüme gelir diye yalanlar yuttururken
O en çok beðendiðin, türküyü tuttururken
Sensiz bir yaným boþtur, sen beni tanýyorsun
Sokaklar sensiz, bensiz, akþamlar dilsiz kaldý
Poyraz yedi gül dalý, bülbüller gülsüz kaldý
Varmaz oldu menzile, dizlerim halsiz kaldý
Söndü sanma bu ateþ, solumda yanýyorsun
Ömür bir nefes gibi, habersiz geçip gitti
Yýllar tek tek geçerken, hasrete hasret kattý
Yine vuslat uykuda, bak iþte bir gün bitti
Sen vefasýz deðilsin, umarým anýyorsun
H. Iþýk. 16/2/21
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.