boðucu,hayasýz haylaz bir kýþ günüydü ! zamansýz zamana gebe ! kayýp anosun da peþ peþe ölüm haberi kulak zarlar da matkap delgisi tuzaklanmýþtý mayýnlý zik-zak lý yollar aðlýyordu resmen pus’lu, tipi’li hava yitip giden vicdan ölen se genceçik insan
balýk çýrpýntýsi tekin yüreðim kurumuþtu nefessiz nefesler de ki sesler ! kurumuþ boðazlarda çözülemiðen kör düðüm inceldikçe inçelen hesapsýz tuzak yaprak titreme sesleri gibi alýngandý dil !
çok uluslu yan ! çekimsiz devran
öz de ! hüzünlere alýþýktý aðlamaz bellediðim suskun gözlerim o gün tutturamadým sorguladým gün boyu neydik ne olduk ?
bilinçi ni yitiren beyin içindeyse þaþkýn þaþý düþünce o ! anda bir devrim marþý geldi aklýma Latin makamý olsun istedým dedim ya ! bugün hayasýz bir kýþ mevsiminde kar kütlesi döküyor çatýdan tabutlarýn üstüne
öyle ya ! ne kar izlerini kapattý gidenlerimizin nede kurt ulamalarý, yanýlttý bizi !
bir el bile sallýyamdýk ? bir el ! güle güle yiðitler ! güle güle yoldaþlar !
Kadir Haktan Türkeli Sosyal Medyada Paylaşın:
Kadir Haktan TÜRKELİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.