Yaş döktükçe ölüyordum

ilk baharda mevsim kuþum
Dal verdikçe uçuyordum
Gül sevdamdý bülbül dostum
Yaþ döktüçe gülüyordum

Yaprak yaprak aðaçlarda
Tomurcuklar açýyordum
Cisil cisil yaðmurlarda
Yaþ döktüçe gülüyordum

Yaz gelince bir uyandým
Ter döktüçe oyalandým
Bitmeyecek bu hiç sandým
Yaþ döktüçe büyüyordum

Sular serin deyip kandým
Uçsuz deryalara daldým
Farketmeden hergün yandým
Yaþ döktüçe büyüyordum

Üyle bir rüzgar esti ki serin
Anladým sonbahar yerim
Tutulmuþken kemiklerim
yaþ döktüçe ölüyordum

Dalda yapraklarým soldu
Kurumuþ yok oluyordu
Damla damla yaðmurlarda
Yaþ döktüçe ölüyordum

Geldi kýþýn sert sillesi
Ne keyf var ne hazinesi
Hafif hafif kar tanesi
Yaþ döktüçe öþüyordum

Topraðýn kokusuna vardým
Ana diye kadre sardým
Anladým ki kabre vardým
Yaþ döktüçe bitiyordum
Sosyal Medyada Paylaşın: