Meçhule giden kervana,ben de katýlsam. Yalvarsam ,yakarsam. Sýrtýmdaki yükleri, bu kervana katsam. Gitsem uzaklara, yol olsam, kum olsam, kendime yoldaþ olsam. Önce benlik yükünü, kýzýl çöle boþaltsam. Ardýndan dünya hýrsýný ,kýzgýn kumlarda yaksam. Bir kuyu görsem.Ýçine düþsem. Yusuf gibi sýrlara ersem. Kervan beni, ben de kendimi bulsam. Ve dahi nefsimi;en diri halini,kazýsam, kazýsam kumlara katsam. Sonra dönsem þükürle,bir duaya katýlsam. (önce inþallah. sonra amin.)(YEP)
Sosyal Medyada Paylaşın:
ben YEP Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.