cinayete kurban gidiyor
yaþama sevinci ihtimallerimiz
zaaflarýmýza silahlar çekiliyor
sokak boþalýyor boþ kovanlar sahipsiz
yeteneksiz ve paslý bir kýlýç kýnýnda kayýp
ne ar dinliyor kara düþmüþ yürek ne ayýp
söz bildik biz þiiri sözümüz üryan gerçek
ne yazýk ki mutluluðu süslemiþ yalanlarý
saðýr sultan bile duymuþtu bu olanlarý
bekçiye geceler senin demiþler
korona kaç
polis yakala…
yalaka
düzenin elçileri
karartma günleri tetikçileri
aklanýyor ayaklarýn kirli izleri
iki cihanda kurtaramaz bizleri
ve nasýr tutmuþ ellerimizin hatýrýna
aydýnlýk günlerimizi kanatmalarýna inat
düþ alýr düþ satarýz bezirgan çarþýsýnda
hayal kahvesinde zarlar düþeþ
yaþamýn gerçek hikâyesinde
hep yekine yekine
geçecek hayat
çay
ayak üstü içilecek
düþünce gelecek
yürek çile çekecek
aklýn sýnýrýna zincirlenecek
ana
yasada
sultan kasada
yasaklar bitmeyecek
bu suskunluðu kimseler söylemeyecek
bi okuyan bilecek þiiri belki bi de üryan gerçek...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
abim... canım abim öğretmenin vedası... yağmur... kuş kanadı... beyaz atlı prens... gökyüzü... gökyüzü... ay yıldızlı uçurtma... şehit çocuk...