Bıçak Yarası

Bilirsin kýymazdým saçýnýn teline
Nasýl gittin böyle sen nasýl kayboldun
Yazmýþtým adýný kalbimin içine
Þimdi þu yüreðimin acýsý oldun

Öpmeye kýyamaz doymazdým tadýna
Akrostiþ þiirler yazardým adýna
Zümrüt’e deðiþmez vermezdim Altýn’a
Þimdi cebimin kuruþ parasý oldun

Bazen neþe gördük bazen hüzün gördük
Beraber aðladýk birlikte de güldük
Gün geldi ekmeði ortasýndan böldük
Þimdi önümde zehir sofrasý oldun

Her an inanýrdým verdiðin sözüne
Dua ederdim nem deðmesin gözüne
Besmele çekmeden bakmazdým yüzüne
Þimdi alnýmda utanç karasý oldun

Tertemizdi soyun bir leke bulunmaz
Sanýrdým altýna pis çamur bulaþmaz
Kendi düþmedikçe dillerde dolaþmaz
Þimdi kem dillerin maskarasý oldun

Kar yaðsa üstüne ben tenden üþürdüm
Gece gündüz demez seni düþünürdüm
Diken batsa sana candan üzülürdüm
Þimdi lâl dilimin bedduasý oldun

Sevgiyle bakardým gözüne masumca
Kahrolurdum kötü bir þey duyunca
Gözlerim dolardý sen mutsuz olunca
Þimdi içimde nefret tarlasý oldun

Çileler hep beni nasýlda buluyor
Yürek ihaneti kalbime soruyor
Sanýrdým arkamda dað gibi duruyor
Þimdi sýrtýmda býçak yarasý oldun

Ýhaneti görmek kaderimde varmýþ
Hain yýlan gibi canýma dolanmýþ
Merhamet tükenmiþ vicdan kalmamýþ
Þimdi dilimde feryat nârâsý oldun

Sanma yaþýyorum tükendim de bittim
Yaktýðýn yangýnda eridim de bittim
Kanlý yaþ dökerek çürüdüm de bittim
Þimdi kor ateþlerin çýrasý oldun

Erhan DOÐANAY
Sosyal Medyada Paylaşın: