KES/İT

Kuþ cývýltýlarý

Ve ebem kuþaðýnýn

Renk cümbüþü eþliðinde

O yaðmur sonrasý aydýnlýðýný

Çok severim ben..

Aðaçlar

Caddeler, kaldýrýmlar

Yorðun ve

Yaralý yürekler

Umutla yýkanýr, paklanýr..

Bütün sevdiklerimizi

Baðrýnda saklayan

Topraðýn mest edici kokusuyla

Bayram eder

Ýçimde ki yaþama sevinci..

*Teþt’te yýkanan çocukluðum gibi;

Hayat

Bir anlýðýna da olsa

Keþkeler den

Hatalar dan

Öfkeler den arýnýr..

Ah!

Bir anlýk dýr bu

Yaþamýn Polyanna avuntusu..

Çocuk çýðlýklarý

Satýcý baðýrtýlarý

Çisil çisil yaðmur sefasý

Biter!

Akþamýn

Ve en açmaz sorunlarýn

Eli kulaðýndadýr,

Arap kýzý

Usulca çekilir pencere camýndan;

Parmaklarýyla dokunur

Diðer "beyazcam"a,

Ve odayý

Yaþamlarý

Ve gözü açýk uyuyanlarý esir alýr

O açlýk ve kan kokan

O çirkinden de çirkin

Gölge oyunlarý..

Kurðular vals’e baþlar,

Ýnce mühendislik tanðo’ya,

Büyü bozulur..

Ne gökkuþaðý renklerinden,

Yaðmurun esenliðinden

Ne de

Umudun tatlý esintisinden

Eser kalmamýþtýr artýk..

At

Ýt

Eþek anýrmakta

Papyonlu katýrlar tepinmektedir..

Direklerarasý’nýn ruhuna

Binlerce rahmet okutur

Bu çirkin,

Bencil,

Hep çemkiren,

Ýþçiye

Ýþsize

Emekliye

Çiftçiye

Zûlüm le diz çöktüren,

Bu acýmasýz

Orta oyunu..

Sevimli göstermek için de

Her türden yalaný_dolaný,

Kýrpýp kýrpýp

Yalanlardan uzayan burunlarýný

"Samanyolundan yýldýz" diye;

Cehaletten ve korkudan

Biat etmiþlerin

Zavallý zihinlerinde

Muhtar çakmaðý gibi

Çakýverirler..

Üç beþ gün mutlu mesut

Yaþayýp gitmek varken

Sessiz ve usulca

Naif ve

Çocukça

Ve tabi ki de

Kardeþ çe..

Neden;

Buðdayý eker

Deðirmende un eder ama,

Hep

Bizler aç kalýrýz?

Duvarý örer

Demiri büker

Çatýyý çatarýz da,

Neden

Bizler çatýsýz ve yuvasýz,

Barýnaksýz kalýrýz?

Ey kemirgen;

Ýyi biliriz biz seni,

Sizi!

"Ýyi" dediysem de üstüne alýnma,

Lafýn geliþi yani!

Yoksa;

Ýyilik ve güzellikle

Uzaktan-yakýndan benzerliðin yoktur!

Nefs’in aç mý aç gözlü ve

Doyumsuz dur,!

Götürür deveyi hamudu’yla,

Aðacý ormanýyla,

Topraðý tarlasýyla..

Kötülüðün

Mide’i kübra’sý

Alabildiðine geniþ,

Ve iþtahasý gayet milli

Ahtapotun kollarý gibi

Ama

Kökü dýþarýda dýr..

O güzel insanlar

O güzel atlara binip

Bir bir giderken,

Demirin tunç’una bile deðil

Tenekenin pasýna kaldýk..

Kanlý zûlmünden yansýr

Pasýnýn karasý..

Hastalýklý kibri ve

Eðosu desen, tavan yapmýþ

Zirvelerde,

Arþ-ý âlâ lar da dolaþýr!

Bunca "ah"la

Ve yýktýðý-yaktýðý onca Ocak la

Sanýr ki abad olacak!

Bilmez ki

Bunca kötülük le

Güzel ve

Payidar kalýnmaz,

Hiç bir adem’i taht da

Ve berrak hafýzada..

Herkese eþit yaðdýðý için

Yaðmuru ben

Mazlum halklara benzetirim!

Ýstediðiniz kadar bent örün

Akýþýný

Yönünü deðiþtirin

Usul usul yaðsa da

Hatta

Sel olup aksa da

Tek bir damlasý bile

Sebepsiz

Güçsüz

Rotasýz ve hafýzasýz deðildir!

Su,

Hayat

Ve insanýn bütünselliðidir,

Ayrýlmaz

Hafifsenemez gerçeði,

Yadsýnamaz dialektiðidir bu;

Kendi çatlaðýný

Yolunu

Elbet bulacak

Ama hýzlý-ama yavaþ..

Mutlaka

Ama mutlaka

AKACAK

Özgürlüðüne,

Ve

Okyanusa kavuþacaktýr..

14:Þubat:2021

(*Teþt= Büyük leðen)
Sosyal Medyada Paylaşın: