Halet-i Ruhiye !

KIZILELMA HALET-Ý RUHÝYESÝ !
Ýnsana deðer verip, gönlünü almak gerek.
Kalplere nüfuz edip, orada kalmak gerek.
Hatýrýn kýymetini, anlayýp bilmek gerek.
Ben bitmeyen dostluðu, Kýzýlelma’da gördüm !
Ýnsanlýk kapýsýndan, içeri orda girdim !

Batýdaki tüm hayat, birbiriyle çeliþki.
Hani, var mý burada, menfaatsiz iliþki ?
Düþlerin yýkýlmasýn, bu gerçeðe alýþ ki.
Ben bitmeyen hatýrý, Kýzýlelma’da gördüm !
Ýnsanlýk kapýsýndan, içeri orda girdim !

Herkesin hayalinde, baþka þeyler yatýyor.
Yollarý ayýrmaya, iki çift laf yetiyor.
Kardeþ kalpleri bile, baþka baþka atýyor.
Ben bitmeyen uyumu, Kýzýlelma’da gördüm !
Ýnsanlýk kapýsýndan, içeri orda girdim !

Yaþlanan ana baba, itilip kakýlýyor.
Üç gün misafir olsa, hemen de býkýlýyor.
Huzurevi denilen, yerlerde bakýlýyor.
Ben bitmeyen vefayý, Kýzýlelma’da gördüm !
Ýnsanlýk kapýsýndan, içeri orda girdim !

Hiç bir çocuk güvenle, sokaða çýkamýyor.
Evlerinin önünde, oturup çökemiyor.
Akþamlarý kadýnlar, çöp bile dökemiyor.
Ben bitmeyen güveni, Kýzýlelma’da gördüm !
Ýnsanlýk kapýsýndan, içeri orda girdim !

Nereye varýr bilmem, iþin sonu batýda.
Sorun hem temellerde, hem de bence çatýda.
Bizlerin suçu yok mu, suçlar hep mi kötüde ?
Ben bitmeyen huzuru, Kýzýlelma’da gördüm !
Ýnsanlýk kapýsýndan, içeri orda girdim !

(Onuncuköylü) Ýsmail SIKICIKOÐLU

Sosyal Medyada Paylaşın: