ANNEM

Ölmedim bu günde be annem
O kadar çok yaraladýlar ki
Yinede yýkamadýlar beni
Hiç beklemediðim anda vurdular
Sýrtýmdan koca koca hancerlerle ama
Yinede yýkamadýlar beni be annem

Oysaki masum bir çocuktum
Sessiz sakin huzur dolu idim
En büyük depremleri yaþattýlar
Yýkýntýlar için savaþmayý öðrettiler be annem

Dinmeyecek hiç bir zaman bu içimdeki yara
Kapanmayacak belki belki de
her zaman Ýçin için kanayacak
Yine efkarlandým bu akþam be annem

Hüzünler yine bir bir kapýmý çalýyor
Anýlar mâziler yine masamýn baþ köþesinde
O kadar çok özledim ki bana sarýlmaný
Bý bilsen ne kadar hasret kaldýðýmý
Ne duygu yeter nede yaþantýlar
Bu gün de yine yýkamadýlar beni be annem

Her akþam gelirim mezarýnýn baþýna
Dertleþirim seninle anlatýrým her yaþadýðýmý
Gecenin o karanlýk sessizliðine kadar
O kadar çok sarýlmaný özledim ki
Anlatamam duygularýmý sarýlsam
Bir kere tenin kokusunu içime çeksem de
Hiç dinmeyecek yaþadýðým duygu be annem

YAZAN HUSEYÝN DEMÝRKAN
Sosyal Medyada Paylaşın: