YALANCI AYNALAR

Yandý akþamýn sisli ýþýklarý yine
Þimdi onlar bir sýtma içimin nöbetinde.
Aðlayacaðým ya, o bile yasak
Gözlerimin içinde nöbet tutuyor
Beni mutsuzluða mahkum eden
Ýnsanlar.
Zifirimsi acýlar sarýyor yüreðimi
’’Geleceðim ’’ demiþtin...
Þimdi sen de yalancý aynalar gibisin.

Geceler hep uzun , düþlerimse yorgun
Kalbimde sýzlayan yaralar gizli.
Nedir içimdeki bu huzursuzluðum
Bilmem ki sevgime uzanan eller mi var
Nedendir içimdeki bu umutsuzluðum.

Bir çöl þarkýsý þimdi dudaklarýmda
Kurudu içimin baharlarý, kavruk yüreðim
Kül rengi akþamlara döner kaderim
Mutlu anýlarýmdýr yalnýz içimde yaþayan
Bir anaforun kanatlarýnda dönüyor...
Kendimi bulamýyorum.

Artýk beklemiyorum yaðmur yüklü pencerelerde
Hiç bir þey avutmuyor beni
Þimdi gözlerini hayal ediyorum
En uzak iklimlerde.
Ben artýk mutlu dünyalara inanmýyorum
Gece yarýlarý O’na sýðýnýyorum
Tutsak olduk kadere...

Boþunaymýþ
Direniþi ellerimin, gözlerimin
Ve, saðnak saðnak gözlerim.
Gel / sen !
Ýçimin yenilgileri zafere ulaþýr.

Aygün Deniz 14.02.2021


Sosyal Medyada Paylaşın: