SEN KALBİME AİTSİN
Bir yaz festivalinde o an seni görünce,
Ben sevdamý göklere yazmýþtým yýllar önce..
Þimdi kalkmýþ olsan da beni haksýz bir linçe,
Sen benim tecellimin ufkunda bir akitsin,
Ne yaparsan yap gülüm sen kalbime aitsin!
Ulaþmamýþ olsa da sana bunca feryadým,
Ben bütün hayatýmý yalnýz sana adadým..
Ayrýldýk ayrýlalý kýrýk kolum kanadým,
Sen hala tutunduðum gizemli bir ümitsin,
Bir uzak düþte olsan sen kalbime aitsin!
Çeldi bir kes aklýmý bir melanet aþüfte,
Piþmanlýðýmýn izi yok mu her serzeniþte!
Hatasýz kul olmazmýþ affet yanýldým iþte..
Nazlý gülüm ne diye bu böyle sürüp gitsin?
Bugün, yarýn daima sen kalbime aitsin!
Bu öyle bir duygu ki, akýl fikir nafile,
Hükmüne ram olurken ben bu itiraf ile
Bu çaðrýmýn lüzumu var mý baþka kefile?
Bu ses aramýzdaki buzullarý eritsin;
Sen ne bana, ne sana, sen kalbime aitsin!
Bir 14 Þubat günü yazsam da bu þiiri,
Bu teskine yeter mi meftunun bir þairi?
Ben sayende boylarken her gece teneþiri,
Vicdanýnýn sesini kulaðýnda iþitsin,
Kalemimi kýrsan da sen kalbime aitsin!
Yine de kutluyorum SEVGÝLÝLER GÜNÜ’NÜ,
Gittiðin yol, yol deðil þaþýrmýþsýn yönünü,
Ne desem inadýndan görmüyorsun önünü,
Sen Pi Sayýsý gibi içimde hep sabitsin;
Kýyamet kopsa bile sen kalbime aitsin!
Þimdi resimlerle mi avunalým yaþarken,
Bu kentin sakinleri halimize þaþarken..
Hiç mi bir sözün yoktu tek celsede boþarken,
Sana olan aþkýma en iyi sen þahitsin;
Hâkimin hükmü sökmez sen kalbime aitsin!
Velhasýl bu olaylar hiç sinmiyor içime,
Bu kararýn öyle bir gidiyor ki gücüme,
Nasýl kader diyorsun sen böyle bir seçime?
Býrak da uçuruma beni baþkasý itsin,
Ben bunu kaldýramam sen kalbime aitsin!
YAÞ der; hayatýmýzý cehenneme döndürdük;
Neden biz bize böyle bir zulmü reva gördük,
42 Yýl boþa mý birlikte ömür sürdük?
Ne olursun artýk bu ayrýlýk faslý bitsin;
Her iki cihanda da sen kalbime aitsin!
14.02.2021
Mehmet YAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.