Herkes on dört þubat derken Ben þubat on dört dedim. Herkes seni ararken. Ben þubat on dört dedim. Sevgililer günüymüþ, Sevgilim gitti. Sevenler günüymüþ, Sevenim gitti. Çok önemli günmüþ, Benim için önemi yitti. Çarþý, pazardan Çiçek alýp eve koþanlar. Sevgi için dolup taþanlar. Sevip sevip ayrý düþenler Ben zaten ayrýyým. Aðlayayým mý? Güleyim mi? Þubatýn on dördü Bir demet çiçekle Sokakta yürüdüm, Çiçek verecek birini Aradým. Ben onu gördüm tanýdým, O beni gördü tanýmadý. Ben þubatýn on dördü dedim. O on dört þubat dedi Anlaþamadýk. Ben yukarý. O aþaðý yürüdü. Aðzýndan bir kelime döküldü. Güldü Deli mi? DEDÝ………….
Kahraman VARDI
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kahraman VARDI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.