Belediye Evleri Mahallesinde Sevdim Seni Sen Adana’nýn gülüydün, bazen sarý açar,bazen beyaz açardýn her ayrýlýk akþamýnda kan kýrmýzý olurdun
Atatürk Parkýna giremezdik seninle utanýp solmasýn diye seni gören çiçekler sen Adana’nýn gülüydün... Ulus Parkýnýn narin açan çiçekleri gibiydin
Menderes ikinci adresimiz,bici bici öðlen yemeðimiz þýrdan ise akþam yemeðimizdi unuttum sanma, þalgam her vakit suyumuzdu.
Sen Adana’nýn gülüydün... Kalbimde beslediðim,sevgimle büyüttüðüm ve damarýmdan geçen kanla suladýðým Sen Adana’nýn gülüydün...
Dörtyolda beklerdik bizi ayýracak otobüsü, 3/A gelir,biner Belediye Evlerine giderdik Sen Adana’nýn gülüydün... Yalnýz bana açan,bana neþe,huzur saçan ve en sonunda benden,sevgimden kaçan sen Adana’nýn gülüydün...