hiç olmasaydım keşke böyle ...
.
.
oysa,
sýradan insanlardý hepsi
bunlar hiç mi hiç yakýþmazdý insanlýða
hepsi hepsi buydu zaten böyleydi yaþam
sonu baþtan belli bir yol idi bu kahrolasýcasý
ve dahi,
yakýþmadý zaten…
.
göz göre göre gözmezden geldiysem
çýðlýk çýðlýk feryatlarýn seslerini duymazdan
bana ne! lerin çýkmaz sokaklarýna düþmüþ ise benliðim,
yazýklar olsun benim insanlýðýma
hiç olmasaydým keþke böyle!
.
oysa,
sýradan insanlardý hepsi
ayný deðiþmez kaderi birlikte paylaþýyorlardý
doðarlardý kendi kararlarý olmaksýzýn
yaþarlardý kendi öz benliklerini dahi bulamadan
öz benliðin dahi farkýndasýzlýðýnda
ölürlerdi bilinmeyen bir anda
hiç beklenmedik biçimlerde
iþte bu deðiþmez kaderleri
kendilerinin yazmadýklarý çok açýk ve net idi
.
sonsuz bir bilinmezliðin tanrýsallýðýna teslim oldu kimileri
kimileri hiçbir anlam bulamadý olana bitene dair
hatta nefretler geliþtirdi kimileri de
olana bitene
þeytan iþiydi onlar için olan biten
yüce tanrý böylesini istemezdi
cezasýný çekiyorlardý günahkarlar
günahkarlýklarýnýn kör kuyularýnda
ne hali varsa görsün edebiyatýný geliþtirdiler
-inceldiði yerden kopsun- dedi birisi
-koparýn kellesini- dedi ötekisi
-tanrýnýn verdiði caný almak ne haddimize ulan! -
-ayýptýr yazýktýr günahtýr- dedi bir baþkasý
ortalýk curcuna yerine dönmüþtü
.
-tanrýyý kýzdýrdýk, bu musibetleri ondan yaðdýrýyor baþýmýza-
dedi bir baþkasý - kurban vermeliyiz-
en günahsýzýný seçelim insanlarýn
bakire bir kýz olsun mesela
henüz hayatýnýn baharýnda!
olurr ! bize uyar dedi diðerleri
sevinç naralarý gýrýla gidiyordu orasý kesin zaten
çýkýp birisi de hiç sormadý mý ?
- neden en günahsýz en suçsuz insanlarý kurban verelim ki ? -
- insanlýk bu deðil ulan akýllý olun- deyip
ve dahi,
- azýcýk da insan olmayý deneyin ulan uðursuzlarr - diye eklemedi ?
.
kimbilir kaç binlerce masum bakire kýz çocuklarýn
kanlarýný akýttý o soysuzlar
beþ para etmez dangalaklýklarýyla!
oysa,
sýradan insanlardý hepsi
bunlar hiç mi hiç yakýþmazdý insanlýða
hepsi hepsi buydu zaten böyleydi yaþam
sonu baþtan belli bir yol idi bu kahrolasýcasý
ve dahi,
yakýþmadý zaten…
.
üzerinden binlerce asýr geçti böylece
hala ayný aymazlýklarýn esiri bir insanlýðýn
sülükleþtirilen yapýsýnda
kaný akýtýlanlar
kaný emilenler, yine suçsuz günahsýz insanlar deðil mi ?
.
gelelim devrin sülüklerine,
yüce tanrý böyle emretti yalanlarýyla
suçsuz günahsýz insanlarýn canlarýný almayý cihattan saymaya baþlamýþlar da
mallarýna, ýrzlarýna namuslarýna çökmeyi de
cihad ganimeti yavþaklýklarý haline getirmiþler ise
ne denir bunca insanlýk dýþý aymazlýklara ?
insan gibi insan olmaktansa
ruhsuz þeytan evlatlarý olmayý tercih nedeni saymýþ aþaðýlýklara
ne denilebilir ki ?
iþte,
sözün bittiði yer dedikleri yer burasýdýr…
adiliklerini ,
aþaðýlýklarýný ,
anlatmaya kelimeler kafi gelmez biliyorum bu gün
.
geçmiþten bu güne insanlýðýmý yargýlýyorum ben
belki biraz daha insan gibi bir insan olabilirdim
olamadým
göz göre göre gözmezden geldiysem
çýðlýk çýðlýk feryatlarýn seslerini duymazdan
bana ne! lerin çýkmaz sokaklarýna düþmüþ ise benliðim,
yazýklar olsun benim insanlýðýma
hiç olmasaydým keþke böyle!
hele hele
Þeytandan farksýz insanlýk düþmanlarýnýn ellerine verdiysem
tanrýsal , çapsýz , insanlýktan nasipsiz
yalan yanlýþ hikayeler uydurma ruhsatlarýný ,
suçun büyüðü bende deðil mi ?
.
yazýklar olsun benim insanlýðýma
hiç olmasaydým keþke böyle ! … .
.
Mert Yiðitcan
12 þubat 2021 / istanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.