Neden bu þehre kar yaðarken sen orada üþüyorsun… Korkularým inançlarýma toplu bir ölüm emri vermiþ gibi Bir hamlen diðer hamlemi mat ediyor Adým atamýyorum kalabalýðýn ses sektirdiði Cadde ve sokaklara
Bir çekingenlik tepeden týrnaða renk alýp geri dönerken renksizliðine Siyahýn beyaza anlatacak bölüþecek çok þeyi var Ýsa gibi çarmýha gerilmiþ beden dilimi Ýki ters iki düz ilmeðe atýyorum
Ama yarým kalmýþ masallar kol geziyor Benim aklým yerinde mi? deðil mi? En ufak þüphe duyup hiç kontrol edemiyorum
Sahipsizlik üç öðüne düþtü Daðýnýk ev halleri çay bardaðý yudum sýrasýný Her zamanki gibi sekteye uðratmýþ ve efkârýn eli iki yakamda hele bir akþam olsaydý dediðime bakma
Öyle baþýndan büyük iþlere kalkýþýna hayallerim yok Yaþadýklarýmýn faturasý akýlsýzlýðýma pay düþürüp geri kalýný Ufak ufak yürek kâsesine doðranýyorum
Ömrümden çalýp ek sayý veriyorum aylardan þubata Biraz ilerisine þairim Ve karanlýðýn ýþýða kýç çevirdiði sabahýn beþinde bir Þans daha verse miydim? gözlerimin içine gülmene Bilmiyorum
Yaþadýklarýmýn diþ dolgulardan haberdar olduðumdan beri Her acýyý çok rahat çiðneyip yutuyorum sen bak!...
11-02-2021 ist
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.