TÜRKİYE KÖYLÜSÜ
Efendisin milletine,
Düþtün tembel illetine.
Hayrýn yok memleketine,,
Köylüm senin neyin var ki?
Koyun kuzudan ayrýlmaz,
Kuzu emer sütün olmaz.
Her evde yoðurt bulunmaz,
Köylüm senin neyin var ki?
Tarlaný eken olmadý,
Merendin orak kalmadý,
Teknede un bulunmadý,
Köylüm senin neyin var ki?
Kümeste yoktur tavuðu,
Evde yumurta kýtlýðý,
Çeker varlýkta yokluðu,
Köylüm senin neyin var ki?
Kadýnýn iplik eðirmez,
Yün çoraplarýn örülmez,
Ellerin eldiven görmez,
Köylüm senin neyin var ki?
Top oynanmaz çayýrýnda.
Kar bulunmaz bayýrýnda.
Aþýnda yok, tandýrýn da.
Köylüm senin neyin var ki?
Unuttun dibek dövmeyi,
Bilmez dester çevirmeyi,
Yapmaz seneði, çölmeyi,
Köylüm senin neyin var ki?
Baharýn geçer boþ yere,
Evelik görmez tencere,
Aklýn var düþün bir kere,
Köylüm senin neyin var ki?
Týrpan, bendem tarih oldu,
Biçtin yarý yerde kaldý.
Otlarýn telle baðlandý,
Köylüm senin neyin var ki?
Tezek yapmayý bilmezsin,
Çok köyde kalak görmezsin,
Kömüre pahalý dersin,
Köylüm senin neyin var ki?
Bulgurun yok eriþten yok,
Patates yok tarhanan yok,
Makarna yedin karnýn tok,
Köylüm senin neyin var ki?
Gabar kalmamýþ elinde,
Sorsan bahane dilinde,
Yurdun bütün illerinde,
Köylüm senin neyin var ki?
Toplanmaz tarlanýn taþý,
Fidan diker bilmez aþý.
Görmüyorsun gözün þaþý,
Köylüm senin neyin var ki?
Bayar yazdý anlayana,
Ýnek kýsýr doðmaz dana.
Aþk olsun aðuz bulana,
Köylüm senin neyin var ki?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.