AZİZEM'E MEKTUPLAR - 1 -

Yorgun ýþýklarý söndü bu kentin
Azizem.
Bir çözümsüz düðümdü akþamlar
Akþamlarda kaybolan sevincimi
Ve bana umut veren gözlerini
Yitirdim ben, yitirdim
Azizem.

Þimdi mavi kanatlý üveyik kuþlarý
Uçuyor rüyamýn bir yerinde
Senli müjdenin habercisi mi ki
Azizem
Yoksa aziz bir yolcunun
Mektubumu ki okuduðum rüyamda.

Azizem ; sen gidince
Ben benliðimi yitirdim, ben kayboldum
Bu beþ para etmez þehrin
Karanlýðýnda.
Hani insanlarý sevecektik
Bizi nelere mahkum ettiler bak
Azizem.
Ýnsanlarý sevecek hal mi býraktýlar .

Hani sokaklar bizimdi , yaþamak bizimdi
Yaþamayý haram ettiler
Sokaklarý yasakladýlar
Biz sevmeyi unuttuk
Azizem.
Yasaklar ülkesine döndü içimiz
Nöbet tutuyor korkular gözlerimizde
Azizem.

Sen gideli menekþeli akþamlarý
Unuttu gözlerim... ufuklar içimde söndü.
Her nefes alýþým bir hýçkýrýk oldu
Dudaklarýmda...
Senle dolu akþamlarýn hayalini kurarým da
Adaklar adarým geliþine
Azizem.

Sanma ki biz günlük güneþlik burada
Hayat zýndandan farksýz
Güneþler doðsa sabaha, üç yüz tane
Baharlar açsa her mevsim
Artýk benim için anlamsýz
Azizem...
Penceremin perdelerini açamýyorum artýk
Görmek istemiyorum
Gün ýþýðýný sen gideli
Azizem.

Sonra yaðmurun sesini duyuyorum
Penceremde.
Sokaklara atýyorum kendimi
Artýk çok sýkýyor bu zýndan beklemeler
Azizem.

Saðnaklar yüzümde dansederken
Ýçimdeki ateþi, sensizlik ateþine
Bir su serpsin istiyorum yaðmur.
Nerede ...
Gözlerimdeki ateþten damlalar
Yaðmuru ýslatýyor...
Azizem !
Seni çook özledim gel/sen...

Aygün Deniz 10.02.2021


Sosyal Medyada Paylaşın: