Heyhat...
Bayým,
Ben sakal sevmem bilirsiniz,
Ben yüzünüze,
Pamuk gibi olan o yumuþaklýða dokunmayý severim.
Bunu da sadece siz bilirsiniz.
Siz de benim saçýmý omuzdan aþaðýda yani uzun seversiniz.
Ben sizin yüzünüzle oynarken,
Siz de benim saçýmla oynardýnýz,
Ama heyhat!
Artýk sadece hayatlarýmýzla oynamaya baþladýk.
Siz benim saçýmdan çektiniz elinizi,
Ben sizin yüzünüzün,
Ezberledim her santimini...
Siz beni, benle býraktýnýz
Yarý yolda, kimsesiz,ýssýz.
Ben ise düzdüm bu þiirin her hecesini.
Siz beni hiç ama hiç sevmediniz,
Ben ise size etmedim kötü söz.
Siz benim saçlarýmdan nefret ettiniz,
Ben ise yüzünüzde aradým, eskilerden kalma iz.
Siz çok güzel oynadýnýz benimle, hayatýmla,
Ben ise dayanamadým en sonunda
Astým kendimi, bana bakarken
O maviþ gözlerinizde biten
O nefret aðaçlarýna..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.