DÜN VE BUGÜN

Eski günlerimiz baþkaydý gardaþ,
Binalar kerpiçti veyahut da taþ,
Güler yüz arama hep çatýktý kaþ,
Fakirlik kapýya geldiði zaman.

Kaðný, katýr vardý bütün yollarda,
Zorluk, güçlük vardý bütün yýllarda,
Acýnýn türküsü bütün dillerde,
Yoksulluk bacayý sardýðý zaman.

Birlik olunurdu sevinç, gamlarda,
Karanlýk, ýþýk yok o akþamlarda,
Çamuru yuvardýk toprak damlarda,
Kuvvetli yaðýþlar geldiði zaman.

Sobanýn üstünde piþer yemekler,
Hasýrlar üstünde çocuk emekler,
Odun kömür yok ki yanar tezekler,
Yaman kara kýþlar geldiði zaman.

Birkaç aile bir evde yaþardý,
Kýþ gelince oda dolar taþardý,
Üþüyen ýsýnmak için koþardý,
Sobalar kurulup yandýðý zaman.

Ýçilir topluca sabah çorbasý,
Üstünde yamalý eski urbasý,
Sýrtýna vurur bir azýk torbasý,
Baba çalýþmaya gittiði zaman.

Her zorluða raðmen güzeldi günler,
Dostlukla, sohbetle doludur dünler,
Herkes birbirini sabýrla dinler,
Fertler bir araya geldiði zaman.

Ülkeyi kavuran yokluk, kýtlýk var,
Ambarlar boþ idi eller ise dar,
Paylaþma, kardeþlik en büyük bir kâr,
Halkýmýz cefaya düþtüðü zaman.

Geldik bugünlere bol her þeyimiz,
Çað atladý artýk her bireyimiz,
Hasýmlýk yönüne döndü reyimiz,
Menfaat gündeme geldiði zaman.

Her hanede artýk bir kaç araba,
Herkes aða oldu, bitti maraba,
Kul hakký kavramý oldu harabe,
Bolluk ve rahatlýk geldiði zaman.

Salih Sedat, eski, tarihte kaldý,
Sohbetin yerini TV ler aldý,
Ýnsanlar deðiþti bir haller oldu,
Bugün modern dönem geldiði zaman.
SALÝH SEDAT ERSÖZ
Sosyal Medyada Paylaşın: