Elem

Elem

suskun sarý bozkýrlarda
ölüm uykusundan uyandýrýlan umut
cemre gibi düþünce yüreðime
sesimin karanlýðýnda irkilen gökten
yaðmurlar yaðdý petrol yeþili

/.

duyan olmamýþtýr
lahite konan baykuþ sesini
gâm kervânýna katýlan bedevilerin
çöl yorgunluðu sesiyle
içini nehre akýtan annelerin bakýþlarý
kan kardeþidir ham toprakta
musallada gülümseyen bir çocuðun
kalbindeki barut kokusudur yaþamak

//.

gölgemi ateþe verip yattým ölüm düþüne
göz yaþlarýmý harmanlayýp cumartesi kokusuyla
eðrilhanelerde peþkeþ çekilen kadýnlarýn
kalbine mühürlendim

///.

beni kalbine yakýn tut
eflatun þarkýlarýn hüznüyle
kaçýracaðým seni elem vadilerinden

geceyi siper edip y o k l u ð u n a
þeytan hançerimle keseceðim zulmün sesini
tamah etmeyerek dostun kýrbaç eline
ölürken bile

seni seviyor olacaðým

Barýþ Çiçek
Sosyal Medyada Paylaşın: