yabancı

YABANCI
Dur!
Gitme.
Adýn neydi?
Aslýnda biliyordum,
Þimdi aniden çýkýnca karþýma heycandan unuttum.
Hayýr,
Sadece adýný unuttum,
Ýlk gözgöze geldiðimiz aný hiç unutmadým.
Gözlerin gözlerimle buluþtuðunda garip bir duyguydu beni saran.
Sonra abin bana adýný söylemiþti, benim adýmý da sana.
Umrumda mýydý adýn.
Ben gözlerinde kalmýþtým,
Belli ki, hapsolmuþtum
Ýþlerin vardý sanýrým çok az oturup gitmiþtin.
Uzunca bir süre gelmedin, gelir demiþtim ama gelmedin.
Bir ara yine gelmeye baþladýn, daha uzun kalýyordun.
Sohbet ediyordun, kahve içiyordun...
ve bizim hiç ortak cümlemiz olmadý,
Siz konuþuyor bense sadece dinliyordum
Ýki yabancý gibiydik.
Aslýnda çoktan süzülmüþtük gözlerimizden birbirimizin yüreðine
Tütününün dumaný misali soluyordun beni
Sense kahvemin yudumu oluyor dudaklarýmdan kalbime düþüyordun sessizce
Dokunuyorduk birbirimize
Ellerim ellerinde terlerken defalarca seviþiyorduk düþlerimizde.
Ellerim titriyordu , sigaramý yakamýyordum
yardým etmek istiyordun ama yaklaþamýyordun
Bir telaþla sigaramý yakmayý baþarýyorum.
Sohbetler ediliyor, kahveler içiliyor, vakit de iyiden iyiyye azlýyordu.
Kahvelerin son yudumlarý sýrasýnda
Son nefesleri çekiyorduk sigaramýzdam
ve sen son nefesini çekiyordun tütününden
Yavaþça toparlanýyordun
Bense sancýlýðý ayrýlýðý aðýrlýyorum yüreðimde
Evet geliþin gibi sancýlýydý gidiþinde,
Þimdi inatla birbirimizi tanýmaktan kaçarken,
Nefesim nefesinde
Tek vücut olmuþtuk düþlerimizde.






Sosyal Medyada Paylaşın: