Bü
KAR ÇİÇEKLERİ
Gökten yýldýz yýldýz süzülüp indi
Türküler döktürdü kar çiçekleri
Akçaya büründük karalar sindi
Tortuyu çöktürdü kar çiçekleri
Doða köstek vurdu kötü dürtüye
Bulutlar yol aldý doðru sortiye
Nebatlar el açtý beyaz örtüye
Doðaya baktýrdý kar çiçekleri
Ýçimiz yanarken soðuða kandýk
Kardan topak yapýp pekmeze bandýk
Hararet yok oldu titredik donduk
Sobayý yaktýrdý kar çiçekleri
Yaðarken biz gibi çarpýþmadýlar
Büyük küçük diye tartýþmadýlar
Önde gitmek için yarýþmadýlar
Apolet söktürdü kar çiçekleri
Sarmaþ dolaþ oldu ilk ve son tane
Deklanþöre düþtü son estantane
Mikroplar kayboldu paklandý hane
Halaylar çektirdi kar çiçekleri
Son inen taneyi ilk kucakladý
Güneþe direndi bir konakladý
Ayýplarý örtüp kir tokatladý
Sýnavda çaktýrdý kar çiçekleri...
Bülent ARKAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.