her gök kendi emzirir bulutunu eflatun emanettir bahardan topraða geceye hicran düþer üþür kýrmýzýsý gelinciklerin her güneþ doðmak için bekler sabahý hünkâr bahçesinde boynu bükülür sümbüllerin bülbüle lisan olunca gülün endamý
kirpiklerine asýlan hangi karanfilin intiharýdýr hangi mecnun bekler sehpada uykusunu lâl bir cellat ansýzýn gelince dile köze ýzdýrap olur her zerresi suyun savrulur sarmaþýklar rüzgarda efkâr ile derin bir ah çeker elleri yanýnca mumun
feyezân bir ömür geçer gölgeden kalýr ummanda derin bir sýzý yalnýz sen gül ................gül / kýrmýzý
Yolcu Sayý: 34
Fatih Karataþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
f.karataş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.