Þarkýþla’nýn kýlýççý dan girince,
Agahi de hak aþkýný görürüz,
Pirin huzurunda dara durunca,
Müsayipten ikrar alýr veririz..
Sarýkaya Hüseyin’in otaðý,
Aradý gönlüne bir dert ortaðý,
Halinden bilmedi þu karlýk daðý,
Göz yaþýný döküþünden biliriz..
Mihmani özlemle Hüsey(i)ni arar,
Döþüne vurduðu sazýndan sorar,
Aþkýn pazarýnda etmedi zarar,
Dost bakýþtan, kýlýç kaþtan görürüz..
Hüyük dendir Al’izzetle Devrani,
Bunlarýn ilhamý aþýk Kul Sabri,
Gönül dostum idi þair Yetkini,
Bir davanýn izlerini süreriz..
Almalýdan Sivr’alana girince,
Orada gönüller sanki Veysel’ce,
Duaz-imam söyler can Hýdýr dede,
Hak aþkýyla cem tutmaya gireriz..
Salman Baba Mescit köyünün eri,
Türbesinde inananýn gülleri,
Erken verdik hakka ozan Veysel’i,
Anýsýna göz yaþýný dökeriz..
Emlek kale Kul Kemter’in diyarý,
’Yar gelmeden vermem ’ dedi bu caný,
Tüm aþýklar Can Hasan’ýn ilhamý,
Gönül bahçesine tohum ekeriz..
Hasan Erkýlýç
Sivrialan köyü,
Bu þiiri, Emlek yöremizin sýnýrlarý içersinde bulunan Þarkýþla ilçesine baðlý, Kýlýççý, Emlek Sarýkaya, Saraç, Emlek Hüyük, Sivrialan, Mescit ve Emlek Kale köylerinin yetiþtirdiði Halk ozaný ve þairlerinin anýsýna yazdým. Her bir deðerimizin anýsýna saygý ile,
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.