kafeste insanlık
Bir insanlýðým var âlemde kalan
O da benliðimden soðutularak
Hayallerim vardý kalemde çalan
Özümü özümden bir benden ýrak
Mahkûm edildiðim bir sevda mýydý?
Nefsime týkanýp kaldým dünyada
Kimse bilmez garip halimi halden
Neler çekiyorsam susmayan dilden
Ýsyaným var hiç bir þey gelmez elden
Mahirliðim yok ki kalmýþým çýrak
Meçhulde bildiðim bir sevda mýydý?
Âleme bakýnýp kaldým dünyada
Eller ellerini yüzünü yýkar
Aklanmadan yerin üstüne çýkar
Bu bendeki haller canýmý sýkar
Ekmeðimin tuzu yok ömrüm çorak
Gönlümü dildiðim bir sevda mýydý?
Çamurda yýkanýp kaldým dünyada
Doðmadan yazýlan yazý bana düþ
Caneli hakkýna razý cana düþ
Mýzrap çalar sazý eller ona düþ
Nefes sýðmaz tene kefen son durak
Canýmda solduðum bir sevda mýydý?
Aþk ile yakýnýp kaldým dünyada
Ýsmail KOCA (CANELÝ) 07.02.2021 13.48
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.