“ZALİMLER İÇİN YAŞASIN CEHENNEM”(sitem)

Zemheri ayazýnda sabahý selamladým gene,
Onurlu babam! Can babam, seninle konuþuyorum içten içe,
Yalnýz yürüyorum lakin, güne gülen ilk saatlerde senin sessiz sohbetin ýsýtýyor içimi,
Güneþte kavrulan yaprak gibi al al oldu yanaklarým, gözlerim sus pus, soðuk ne ki!
Hep ben konuþuyorum, düþtü yine lal çenem, bu hoþ sohbetin rengiyle demleniyor, kaynadýkça kaynýyorum.
Defalarca kýrdýlar, bir dal misali, defalarca kýrdýlar baba ama hiç eðilmedim, çizgimden ödün vermedim.
Senin çelikten dik duruþunu resmeden hamurunla yoðrulmadý mý mayamýz baba!
Varsýn dürüstlük mat olsun yalancý arsýzýn süslü yalanýna,
Yerinde yeller esiyor insanlýðýn baba, iyi oynayan þah olmuþ, þah olmuþ bu sýnavda baba!
Sarý kartlar Adem olana, kýrmýzý kartlar yüreði her dem doðru olana.
Maskara olmuþ namerde, kalbi güzel Ademler, babam, maskara!
Sözümüz servet olur dinleyene, yüreðimiz mertlik naralarý atar anlayana lakin ne yazýk herkeste sinsi bir telaþa,herkesin acelesi var,
Desinlere bir mal sevdasý, kin, nefret ve kibir yüklü, kirli heybe, iki yüzlü süslü sözler ve sahte gülen sinsi yüzler babam,
Vallahi kibir kabri unutturmuþ, ömrü nefsinin kölesi olmuþ zavallý olana,
Onurlu babam! Yiðit babam çatladý sonunda sabrýmýn sabrý,
Varsýn cehennem harlansýn, coþsun coþtukça,
Mal, mülk aþkýna,
Çýkar, hýrs uðruna,
Kin, nefret besleyip,
Çalýp, çýrpan ve de çarpanlara,
Dünyasýný cennet eyleyip,
Ahiretini, topraðýný, Vatanýný, aslýný satanlara,
Tüm gücümle haykýrýyorum:
“Zalimler için yaþasýn cehennem.”

Zemheri ayazýnda sabahý selamladým gene,
Onurlu babam! Seninle konuþuyorum içten içe,
Yalnýz yürüyorum lakin günün ilk saatinde senin sessiz sohbetin ýsýtýyor içimi,
Onurlu duracakmýþýz meðer namerdin yalanýna, birikmiþliðine ve de kirine babam,
Þu þafaðýn zemherisinde güneþ sinmiþ, yýldýzlar geliyor üzerime üzerime, soðuk ne ki!
Komþuluk, hayýrseverlik, paylaþým; selfilere poz veren geniþ sofralarda sonsuza giden yol gibi boy boy serpilmiþ ortalýða babam,
Sahtelik volta atýyor on metrekarelik, þu köhne iki kapýlýk handa,
Herkes haklý, herkesin aðzý var, herkes iyi, herkes mutlu, saf tuttuðu, sýðýndýðý limanda,
Dümen ayný, perde ayný, yüzler ayný, kalpler ayný fakat dil baþka babam, dil baþka....
Yerinde yeller esiyor insanlýðýn, kaðýttan olmuþ Adem, iyi oynayan þah olmuþ bu sýnavda baba!
Kurt sofrasýnda babayiðitler, þaþkýn þaþkýn izliyor fýrýldak olaný, dönen dolabý,
Boþ yere döküyorum baba, boþ yere döküyorum içimi, kaðýttan olmuþ Adem, kaðýttan.
Mert hedef olmuþ namert ise avcý, insafsýzca vurdukça vuruyor babam,
Maskara olmuþ namerde, kalbi güzel iyi kalpli yiðitler babam, maskara!
Vallahi kibir kabri unutturmuþ, ömrü nefsinin kölesi olmuþ zavallý olana,
Onurlu babam! Yiðit babam çatladý sonunda sabrýmýn sabrý,
Varsýn cehennem harlansýn, coþsun coþtukça,
Mal, mülk aþkýna,
Çýkar, hýrs uðruna,
Kin, nefret besleyip,
Çalýp, çýrpan ve de çarpanlara,
Dünyasýný cennet eyleyip,
Ahiretini, topraðýný, Vatanýný,aslýný satanlara,
Tüm gücümle haykýrýyorum:
“Zalimler için yaþasýn cehennem.”

Ýbrahim KOVAR
07.02.2021

Sosyal Medyada Paylaşın: