Diz çöküp öylece kalakaldý… Alnýndan boncuk boncuk ter kýraç topraða deðdikçe Suya hasret buhar olup kayboluyordu. Irazca ahhh ýrazca, kýraç topraðý avuçladý Kemikleþmiþ elleriyle, Toprak ana senin gibi benim yazgým da Biliyordu kadýn olmak, ölmek demekti bu topraklarda.. Kara gözleri çukura kaçmýþ daldý belirli belirsiz Bir noktada kaldý…, Açlýktan uyuyamadýðý geceleri, yataða fýrlatýlýp Acýlar içinde vahþice iþkenceleri Kaç bebe verdi bu kýraç topraða Irazca ahhhh,ýrazca ahhhh Kurtuluþtu belki içindeki zehir. Aðzý köpürmeye baþladý öðürdü öðürdü Kýnalý elleriy di aklýnda son kalan Öylece kalakaldý… ýrazca ahh ýrazca. Kurtuluþ ölümdü onun için..ayný anasý gibi.
Bülent Taþkýn Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bülent Taşkın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.