Uyandýrýr bazen seni yalnýzlýk annen yerine
Oysa saatini kurmuþtun dünden kalabalýk bir þiire
Arayýpta bulamadýðýn kimseler, oluverir hiç kimse!
Her neyse...
Yine geç kalmýþlýðýn aðrýsý var dizlerimde
Sen 9,15 vapuru gibi ömrümde bir kez gelirsin yine
Oturursun aklýmýn baþ köþesine.. aðlarým gözlerine
Silersin sözlerinle dokunamazken yüzüme
Derin bir mevzu gibi halleþiriz belki yine
Eskisi gibi olmasa da, bahar kokar þehir
Galatadan girer, kýz kulesinden çýkar yine bir þiir
Ellerin diyorum ey gamlý þair o vefasýz ellerin
Hiç adýmý fýsýldamaz mý? Tek bir cümle de bile
Olmamanýn hüznü dolar içimin içine
Bir hiç uðruna tüketmiþim ömrümü niye?
Yalnýzlýk uyandýrýr beni her sabah annem gibi
Onun yerine...
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.