Bü
BOŞLUK DOLDURMAK
Eli bastonunda baston þakaðýndaydý
Kara kara düþünüyordu ihtiyar
Bazen kaþlarýný oynatýyor
Bazen dudak büküp diþlerini sýkýyor
Bazen de hafiften homurdanýyordu
Yanýna oturduðumun farkýnda bile deðildi
Yorgundu
Dalgýndý
Piþmanlýk okunuyordu yüzündeki çizgi aralarýndan
Selam verdim duymadý
Çizgi aralarýna diktim gözümü
Bin bir defa keþke
Sayýlamayacak kadar bir daha mý
Üç beþ tane de çok þükür yazýyordu
Belli ki çok çile çekmiþti
Dikkat çekmek için kuvvetlice öksürdüm
Duymayýnca aksýrdým
Ýrkilerek yüzüme baktý
Kalkacak gibi oldu
Vazgeçti tekrar oturdu
Merhabalaþtýk
Bakýþtýk
Tanýþtýk
Hayýrdýr sizi çok üzgün gördüm deyince
-Yok evlat dedi her zamanki halim
-Nasýl yani her zaman üzgün müsünüz
-Öyle sayýlýr
-Birkaç defa üzgün olmadýðým da oldu evlat
-Onlar çocukluk günlerimdeydi
-Masumiyetim bitince beni terkettiler
Kaç yaþýndasýnýz dedim
-On biri hoþ
-Ondan sonrasý boþ
-Altý ayda yetmiþten sonrasý var
Nasýl yani dedim
-Bak evlat
-Elden ayaktan düþtük ya
-Tekrar masumlaþtýk ya
-O yüzden
-Þimdi atmýþ yýllýk boþluðu doldurmaya çalýþýyorum
-Ondan yorgunum
-Panikledim mutsuzum
-Vakit yok umutsuzum
Derken
Ezan sesiyle birlikte
-Hadi bana eyvallah
-Ben boþluk doldurmaya gidiyorum
Deyiverdi
"Boþluk doldurmak"
Tabiiii ki yaaaa
Deyip
Koþtum peþinden...
Bülent ARKAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.