113. Gecelerin Ötesi…
Bir yer var ki gecede, gecelerin annesi;
Ararým her hecede, bilemem neyin nesi.
Söylerim karanlýkta, bir þiir dizesini;
Uyuma, fýrla kalk da, dinle garip sesini.
Karanlýk gecelerin ötesine giderim
Yüceden yücelerim, nerede yurdum yerim?
Bilemem nasýl bir yer, her gece ben ordayým
Oynarýz ben ve keder, o yýldýz ben de ay`ým.
Ötesinde gecenin ne tatlý rüyâlar var
Devler ile cücenin, derdini kimler anlar?
Bu muamma ötesi ürkütür bazen beni
O gecenin ertesi, bir gün baþlar yepyeni.
Yeni baþtan her gece, bir tiyatro sahnesi
Bir acayip bilmece, bize düþen; ah nesi?
Saklanmýþ gecelerde, beliren cevap nadir;
Karmaþýk hecelerde, düþünür durur Kadir…
Kadir Çetin/T.Reis/87
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.