Neyim Kaldı ki

Dünya denen handa kendimi buldum
Aþkýn deryasýna çok defa daldým
Bir zaman çapkýndým gönüller çaldým
Baktýðým güllerde neyim kaldý ki

Sevildiðim yere koþarak gittim
Erenler ceminde sohbetler ettim
Dertli sazým dertli çalýp dinlettim
Döktüðüm dillerde neyim kaldý ki

Gece gündüz yorulmadan gezerdim
Güzelleri tek tek gözle süzerdim
Ayaðýmla kaldýrýmlar ezerdim
Sektiðim yollarda neyim kaldý ki

Köyümün çayýnda yüzer dururdum
Adana galaðý fena vururdum
Dere sahilinde yatar kururdum
Aktýðým göllerde neyim kaldýki.

Islýk çalar koyun kuzu seslerdim
Binboða daðýnda yayar beslerdim
Davarýn boynunu zille süslerdim
Taktýðým mallarda neyim kaldý ki.

Önce ne yorulur nede dinerdim
Kuþanýr dor ata zevkle binerdim
Tek hamle sýrtýndan atlar inerdim
Çaktýðým nallarda neyim kaldý ki.

Damarýmda kaným hýzlý akardý
Demirden yumruðum çivi çakardý
Namerttin çýrasýn vurur yakardý
Büktüðüm kollarda neyim kaldý ki.

Ömer yaþ elliyi buldu sonunda
Yaþananlar yalan oldu sonunda
Elde kuru hayal kaldý sonunda
Ektiðim yýllarda neyim kaldý ki.

03.02.2021
Sosyal Medyada Paylaşın: