GULAHMET DAYI
Taþlý gavurgayla çocuk avuttu, (gavurga kavrulmuþ buðday)
Yoksulluk kaderdi, her þeyi kýttý.
Eteðinden taþý atmadý, tuttu.
Ýnatla direndi Gulahmet dayý.
Tencerede olmaz fazla yemeði,
Arpadan, çavdardan yapar ekmeði.
Çocuklar ýsrarcý sevmezler köyü,
Gurbeti bilmezdi Gulahmet dayý.
Yoksul olan insanýn biter mi derdi?
Ýnek hasta oldu, haným gerildi.
Üç gün oruç dedi, sadaka verdi.
Biberonla gezdi Gulahmet dayý.
Elindeki ürün deðerin bulmaz,
Boþa çalýþýyor para kazanmaz.
Evde hep tartýþma huzuru olmaz,
Yanlýþ ata oynardý Gulahmet dayý.
Ýki tane tembel öküzü vardý,
Ektiði arpayý elle yolardý.
Otuz beþi görmeden saçlar aðardý,
Derde hâl mahâldý Gulahmet dayý.
Çoraplarý delik çýkar parmaðý,
Pantolunu eski çokça yamaðý.
Ýlaç vurmaz idi, budardý baðý,
Týrtýlla ortaktý Gulahmet dayý.
Yaþadýklarýndan almazdý dersi,
Nasihat etsen de yapardý tersi.
Bilmem hastalýk mý yoksa mý irsi,
Yenilik bilmezdi Gulahmet dayý.
Bir ümit diyerek çalýþtý durdu,
Boþ þeyler üstüne hayaller kurdu.
Stres, sýkýntýdan vücut yoruldu,
Altmýþý görmedi Gulahmet dayý.
Komþular toplandý, mezar kazdýlar.
Ýnadý yüzünden biraz kýzdýlar.
Mezarýn taþýnda baþa yazdýlar,
Bir þey götürmedi Gulahmet dayý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.