ÇOĞALIYOR KİMSESİZLİĞİM

bir gün batýmýnda
suya düþer hayallerim
hüznün þafaðýnda
yükselir harý acýlarýmýn

hicran dumanýna banýlmýþ yüreðim
çaðlar acýyla
iniltisi duyulmayan yer altý ýrmaklarý gibi

kýrýlýr ayaklarý bir daðýn
devrilir boylu boyunca
yüreðimden çýkan
harlý feryatlarý duyunca

kývýlcýmlarý yükselir arþa
yüreðimdeki kýzgýn ateþin
ateþ yanýðý gözyaþý döker
onu görmeye zimmetli gözlerim

burnunu sokmaya hazýr bir girdap
kuþatýr çevresini hayallerimin
döner bir kasýrgaya
eser daðýtýr
dökülür avuçlarýmdan var ettiklerim

nereye kaçmaya çalýþsam
acýyla örülmüþ yollarým
geri iter beni her an
o aðma çýkmaz sokaklar’ým

uykularýmýn haznesinde kabuslarým
kalpleri kasýlmýþ þiirlerim
en acý kelimelere banýlmýþ i mgelerim
þimdi hüznün þafaðýnda
yine çoðalýyor kimsesizliðim
HÜLYA ÇELÝK
Sosyal Medyada Paylaşın: