DERT DÜŞTÜ PAYIMA
Çocuk yaþta sevdalandým güneþe,
Adým baþý döþemiþler mayýný…
Attý zalim yüreðimi ateþe,
Böyle yakmaz meþe ile kayýný…
Göbeðine çekti beni serüven,
Caný ezdi çakmak taþlý her döven,
Ne dost kaldý ne insana bir güven,
Moda oldu yalanlarýn yayýný…
Bir baþýma göðüs gerdim oklara,
Günden güne can alýþtý yoklara,
Þaþmaz oldu yürek artçý þoklara,
Mecbur yedim içi hamur tayýný…
Orta çaðlý her hilenin çerçisi,
Gözü baðlý karanlýðýn bekçisi,
Zorba beyin eli kanlý elçisi,
Maske ile günde oynar sayýný…
Cantekin der; su verildi çeliðe,
Beden kondu loþ havasýz deliðe,
Hasret kaldým sýrma saçlý beliðe,
Çakallardan gönül aldý payýný…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.